Trainen

Loopgroep Sneek traint op de dinsdagavond 19:30-20:45, donderdagochtend 09:00-10:15, donderdagavond 19:30-20:45, zaterdagochtend 09:30-10:45, locatie Zeilsoos-Sneeker Jachthaven. Zondagochtend, clinictrainingen.

Loopgroep IJlst traint op de woensdagavond 19:30-20:45, locatie Sporthal Utherne.

Proeftraining of informatie: rnwths@gmail.com

maandag 31 oktober 2011

Berenloop Terschelling, zondag 6 november.

verzamelplek voor de warming up
Nog een paar dagen dan is het weer zover. Het leukste hardloopevenement van het jaar! De combinatie  van route en sfeer zijn onovertroffen, uniek en kom je nergens anders tegen. Dit jaar al weer voor de vijftiende keer, een jubileumeditie.

Dagprogramma:

11:05 - 11:15 verzamelen onder de vuurtoren,
11:15 - 11:40 warming up op het groene strand
11:40 - 12.05 voorbereiding en naar het startvak

Denk even aan je mooie clubtenue van Loopgroep Sneek!
Houdt rekening met de drukte in West Terschelling!                                                  
                                                        Berenloop Terschelling 2010

donderdag 27 oktober 2011

Zaterdagochtend training komende twee weken

In principe zou er aanstaande zaterdag 29 oktober geen training zijn. Omdat niet iedereen mee gaat naar Ameland heeft Marten aangeboden om een training te leiden voor de gevorderde groep van Arjen.


Op de zaterdag(5 november) van het Berenloop weekeinde worden de lessen door Olivier en Marieke waar genomen.

De trainingen beginnen om 9.30.

woensdag 26 oktober 2011

Workum, de strontraceloop

De strontraceloop op eigen benen met behulp van een eigen website en een nieuw affiche. Dat is maar goed ook. Daarmee maakt dit loopevenement zich helemaal "los" van de varende strontrace.
Harlopers en schippers zitten tenslotte ook niet in elkaars vaarwater. De enige overeenkomst in beide evenementen is het wedstrijdelement, ook is het motto zowel voor de een als voor de ander: "meedoen is belangrijker dan winnen".

Het is geen strontweer als de lopers van start gaat. Dat was vorig jaar wel anders toen de stront van de dijk woei en het voortdurend regende. Maar nu niets van dat alles. Een helder blauwe lucht, stralende zonneschijn en een matig windje uit het zuidoosten. Het startschot klinkt en voordat iedereen zich het stront uit de ogen heeft gewreven zijn het de wedstridjlopers die voor de 15.5 km er vandoor zijn gegaan. De rest, de recreatieve lopers, volg slaafs.

De aanloop naar het feitelijke circuit is een pad met nogal wat kuilen en niet al te breed. Het uitzicht over het IJsselmeer is grandioos. Een enkele kitesurfer scheert over het water en in de verte witte zeilen die scherp aftekenen tegen de staalblauwe lucht. Maar of iedereen daarvan genoten heeft, betwijfel ik, want vooral de eerste 100 meter is het geen stront aan de knikker te krijgen met een van je lotgenoten, goed opletten en uitkijken geblazen. Maar zodra we afbuigen van de "zee" en het parkeerterrein oversteken, is er voldoende ruimte om het eigen ritme te vinden. In groepjes vervolgt de meute zijn weg. Als we dan op het circuit zijn aangekomen en de wind en de zon in de rug hebben is het genieten van de heldere kleuren, van het eindeloze vergezicht en de stilte. Hier en daar wordt er nog gepraat, maar verder hoor je niets anders dan het geluid van de loopschoenen die het asfalt teisteren en van de ademhaling van de man of vrouw die bij jou in de buurt loopt.
Onno en Hindrik
Neen, het is geen strontvervelende route met dit mooie weer. Na ruim 3 kilometer steken we de dijk over en krijgen we de wind van voren. Het uitzicht op de skyline van workum is prachtig, in de weilanden fourageren ganzen, koeien staan in plukjes bij elkaar en een zwarte poes sluipt door het gras op zoek naar een prooi. Het veld lopers ligt volledig uit elkaar. Hier en daar probeert er nog iemand in de luwte te lopen van een ander, maar de meesten moeten het helemaal zelf doen. Dan weer omhoog de dijk over naar de aanloop voor de volgende ronde. Een handje vol toeschouwers staan op het keerpunt om de lopers een hart onder de riem te steken en vrijwilligers reiken water aan.
Over vrijwilligers gesproken. Ze waren er weer om dit loopevenement mogelijk te maken. Verkeers-regelaars, waterdragers, parcours uitzetters, tijdschrijvers en al die anderen! Bedankt, namens een kleine 300 deelnemers. Iedereen loopt zijn eigen loop, 7.7 of 11.1 of 15.5 kilometer of is deelnemer aan de jeugdloop. Aan de finish alleen maar rode en bezwete koppen en verwaaide haren.
Finish van Tom
Aan niemand is te zien welke afstand hij/zij heeft gelopen. Wel hoor je alom tevredenheid over de eigen prestatie en de vlekkeloze organisatie. Als we tenslotte met een zak stront als dank voor het meedoen huiswaarts keren kan er niemand ontevreden zijn.

De 8 deelnemers van Loopgroep Sneek:

15.5km Tom    1:17.12 -11.1km  Frank      58.40
             Bert     1:18.44               Hindrik 1:04.28
             Pietie   1:23.49               Onno    1:07.01
            Tineke  1:26.43 -7.7km   Ella         49.41

donderdag 20 oktober 2011

De halve van Amsterdam

Bijna 35.000 deelnemers een absoluut record. Meer deelnemers dan inwoners in de stad Sneek!!!! Die 35.000 lopen niet allemaal een hele of een halve marathon. Er is ook een mogelijkheid voor 1(Kids Run)
of 8 kilometer. Irene, Hindrik, Bert, Onno, Ysbrand en Frank hebben zich(samen met 23.000 anderen) ingeschreven voor de 21.1 km.

Vol goede moed zijn we zondagochtend om 9.30 vertrokken. Er is optimisme. Dat kan ook niet anders. Het weer is geweldig; zon, weinig of geen wind en een maximum temperatuur van 14 graden. Wat wil een hardlopend mens nog meer? Ja, natuurlijk een persoonlijk record, lekker lopen en zonder blessures de eindstreep halen. We arriveren ruimschoots op tijd in Amsterdam, parkeren de auto en lopen in 5 minuten naar de 'place to Be". Niet verwonderlijk dat het al druk is in en rond het Stadion, want de hele marathon is tenslotte om half 10 al van start gegaan. We halen het startnummer, verkleden en verpozen ons met kijken, wat eten, wat drinken, wat kletsen en rondlopen.
vlak voor de start
Af en toe vang je iets op van de gesprekken om je heen. Waardevolle adviezen over wat je allemaal had moeten doen en laten om deze middag succesvol door te komen gaan hand in hand met geweekklaag over een gebrekkige voorbereiding. En als je wilt weten waar je als hardloper allemaal pij kunt krijgen hoef je niet eens goed te luisteren. Twijfel alom, het bekende verschijnsel bij een dergelijk evenement. Maar bij ons geen wanklank. Wij, wij voelen ons goed en over onze voorbereiding geen onvertogen woord en geen gezeur over blessures. In opperbeste stemming begeven we ons naar de startvakken. Dan neemt de spanning toch wel wat toe. We adviseren elkaar gbruik te maken van elke verzorgingspost voor een paar slokken water, niet te snel van start te gaan en vooral '
"lekker" te lopen. Maar je weet hoe het gaat. Dat persoonlijke record speelt door het hoofd en je hebt gehoord dat het parcours snel is. Dus...........heel voorzichtig en vooral niet te hard, spreek je de wens uit toch minimaal in de buurt van je p.r. te komen.

Het startschot is blijkbaar gevallen, want de startvakken schuiven een voor een naar voren. Todat het sein gegeven wordt dat ons vak mag vertrekken. En dan is het ieder voor zich! Er is ruimte genoeg, slechts een enkele keer moet je afwijken van de rechte lijn om iemand in te halen, of om een vluchtheuvel te omzeilen. De eerste kilometers staan er veel toeschouwers langs de weg. Eenmaal in een omgeving met veel kantoren en bedrijven staan er nauwelijks mensen, maar de knalharde muziek compenseert en zorgt voor voldoende afleiding. We zij elkaar uit het oog verloren; good old Bert, zoals altijd een snelle starter, voorop. Alleen Onno en Hindrik lopen gezamenlijk op onder het motto
"eendracht aakt mach". Ysbrand kijkt de kat uit de boom - het is tenslotte zij eerste halve marathon - en houdt Frank wat in de gaten, die de naam heeft een gelijkmatig tempo te kunne vasthouden. Irene, de bescheidenheid zelve, heeft zich achter ons gevoegd en loopt haar eigen koers.
Wanneer het parcours weer door de bewoonde wereld gaat, staan er veel, soms heel veel mensen achter de hekken. Ik heb al lang besloten niet meer op de tijd te letten. Machester, Caen, Milaan, Vichy, Vilinius, Namen, Boedapest, London en nog veel meer plaasten en namen van landen, zoals Hongarije, Brazilië, Noorwegen, Finland, Zweden, om maar wat te noemen, heb ik gelezen. Maar er moet gelopen worden anders komt het eind nooit in zicht. De laatste 7 kilometers breken aan. Dat is goed te merken. Voor een enkeling gaat het licht uit en verlaat het parcours. Velen schakelen terug naar een lagere versnelling en het aantal wandelaars groeit. Wij verbijten onze vermoeidheid, wij laten ons niet kennen, maar we moeten - achteraf - erkennen dat het voor ons allemaal de laatste 3,4 of 5 kilometer niet zo soepeltjes meer is gegaan.
finish
Eenmaal door de finish, in een geweldige entourage in een goed gevuld Olympisch stadion, komen we
snel weer tot rust. En als we de balans opmaken en onze ervaringen uitwisselen dan overheerst grote tevredenheid over het verloop van deze halve marathon.
Bert (met een p.r.) is onbetwist de snelste van ons zessen, Frank (evenaring p.r.) volgt, Ysbrand (eerste halve marathon) laat Onno ( na een blessure weert terug in het veld ) zijn hakken zien, Hindrik (zijn training voor de Berenloop) zit daar vlak achter en Irene ( met p.r.) sluit de rij.

Als we naar de auto lopen kan Onno het tempo niet meer volgen; hij is blijkbaar vergeten hoe hij het ene been voor het andere moet zetten, het dragen van zijn tas kost hem zichtbaar inspanning en zijn lach is die van een boer met keispijn. Maar zijn humeur is ondanks de vele stekelige opmerkingen niet kapot te krijgen. Manmoedig laat hij zich uiteindelijk in de auto vallen en als we onderweg nog even stoppen om uitdrogingsverschijnselen te voorkomen is bij hem het herstel ook in gang gezet.

Meeloper

Bert: 1.50.07; Frank: 1.51.53; Ysbrand: 1.53.22; Onno: 2.06.04; Hindrik: 2.07.00; Irene: 2.13.23

Hardloopcadeau

Zoek je voor Sinterklaas of voor het kersfeest een leuk hardloopcadeau! Bij Irene Kriele zijn de nieuwe hardloopscheurkalender 2012 en het boekje De 100 leukste lopen verkrijgbaar. Irene is meestal op de dinsdagavondtraining aanwezig.

Start to Run groot succes.

Nog nooit was de cursus Start to Run in het najaar zo'n groot succes. Met 39 aanmeldingen een record voor onze najaarscursus, en met maar drie afvallers en heel goed resultaat voor de trainster Karin Verploeg. We hopen dat velen nu de smaak te pakkken krijgen en doorstromen in één van de vaste loopgroepen van Sneek of IJlst. Op naar het volgende doel de Adventure Run op Ameland.

Uitslag 3 kilomter testloop zaterdag 15 oktober.

Rick van der Molen            14.30                            Michelle van Wijk    21.00
Freark Zandstra                  16.08                            Swantina Bakker       21.23
Henk Nauta                        17.15                            Tialda Brouwer         21.45
Gerke Gerritsma                17.56                             Anneke Jacobi          22.04
Almaria Hofstra                 17.52                            Rinske Kelderhuis    19.36
Hester Bakker                    17.47                            Annefloor Jansen      20.23
Doetie Visser                     18.49                            Fenny Postma            17.47
Emi Oosterkamp                19.10                            Wilma Floris             20.06
Anja van Wieren                18.17                           Dini Bangma              22.10
Eveline Simon                    18.52                           Caitlin Adamse          22.53
Peter v/d Weerdt                19.08                            Doede de Jong           17.22
Maria Silvis                       18.47                            Annie de Jong            27.00
Eelkje v/d Sluis                  19.45                            Martine Zeijlemaker  25.10
Maartje Geertsma              19.15                             Marieke Hagting        28.35
Linda Kroon                      20.12                             Anneke Bokma          20.12
Afterparty met heel veel lekkers!
Cooling down


Op naar de volgende Start to Run, maart 2012 opgave via: www.starttorun.nl



maandag 10 oktober 2011

Eerste hardloopervaringen in Frankrijk

Even een berichtje uit zonnig Bourgogne.
Het is hier vandaag(2okt)(weer) 23 graden en ik heb vanochtend weer gelopen, 2 keer per week moet toch lukken......
Dolf Jansen schrijft: altijd verder, hier in Bourgogne is het "altijd heuvelop". Ik werk op een kleine
8 kilometer van huis en heb nu 2 keer aan het eind van de middag de spullen op kantoor gelaten en ben naar huis gelopen. Stel je voor: 3,5 kilometer min of meer vlak(nou ja, echt vlak is het hier nooit, maar je kunt het vergelijken met de tunnelbak even door) en dan vrijwel continu klim van(later gemeten met de auto) nog eens 3,5 kilometer. Bovenaan ben je dan midden in ons dorp en dan is het nog iets meer dan 700 meter heuvelaf. die gingen in een straffe 3 minuten, maar erg lekker voelde dat niet
Sanvignes les Mines
meer(eerder een beetje eng, eigenlijk......).
Vandaag een ander pad gevonden, met een rondje rond één van de oude mijnen hier. Er is hier vroeger open mijnbouw geweest en de overblijfselen zijn tot meertjes gemaakt. Eén van die gebieden hebben ze 15 jaar lang voor iedereen afgesloten en daarna tot wandelgebied gemaakt, paar mooie paadjes, geen auto's toegestaan, perfect. Al met al 9,2 kilometer, 'gewoon' heuvelachtig en de finish naar huis dit keer bij de heuvel op. Desalniettemin: 54 minuten.
Ik dacht hier een een hardloopclub te hebben ontdekt, maar bij nader inzien blijkt het toch de voetbalclub te zijn geweest die(in de vakantie)een paar keer een loopje hebben gedaan hier in de buurt. Het komt dus toch(weer) op de eigen discipline neer.
Het boek van Dolf is geweldig, mooie inspiratie en heel veel erkenning. Al voel ik me wel een slak als ik zijn trainingen en kilometertijden lees, maar goed.
Afijn, verder gaat het hier allemaal prima: rustig leven, mooie omgeving, aardige mensen en veel nieuwe ervaringen. Geen spijt dus!

Tot zover eerst maar even, later weer meer!

Groeten aan alle hardlopers van Loopgroep Sneek,

Rienk

Training zaterdagochtend 29 oktober op Ameland!

De training van zaterdagochtend 29 oktober vindt plaats op Ameland. De reguliere training op zaterdagochtend in het Burgemeester de Hooppark gaat op deze dag niet door! Voor overige
informatie betreffende deze trainingsdag zie elders op het blog van Loopgroep Sneek.

Trainingsdag Ameland 29 oktober

In navolging van afgelopen jaren organiseren we op 29 oktober een parcoursverkenning/trainingsdag op Ameland waar wij met al onze groepen weer aanwezig zullen zijn.
Een gezellige en vooral inspirerende dag in voorbereiding op de Adventure run. Ook als je niet mee doet aan de Adventure run kun je aan deze trainingsdag deelnemen.
Maak samen met de andere lopers kennis met de specifieke Amelander omstandigheden en geniet van de geweldige trainingsdag.
Programma:
09:30                               boot Holwerd-Ameland
10:30                               verzamelen en omkleden sporthal Nes
10.45                               indeling en uitleg, gevolgd door warming-up
11.15                               lopen van verschillende uitgezette routes, 4km, 8km of 15km
12.30-14.00                     pastamaaltijd
16.30/18.30                     boot Ameland-Holwerd

Kosten zijn 19.50 euro pp inclusief bootkaartje, pastamaaltijd, accomodatie en training.
Wil je een fiets gebruiken tijdens de dag dan betaal je een meerprijs van 5.50 euro en voor
een MTB 7.00 euro. De fietsen zijn vanaf de boot beschikbaar.
Opgave en betaling graag uiterlijk op vrijdag 14 oktober.
a.visserman@gmail.com

zondag 9 oktober 2011

Berenloop Terschelling


Bijschrift toevoegen
Marten Wijma heeft een startbewijs voor de halve marathon op Terschelling maar heeft besloten om niet deel te nemen! Belangstelling? even een mail naar: a.visserman@gmail.com
                           


zaterdag 8 oktober 2011

De stoute schoenen

Waar ik ook kwam, waar ik ook naar toe ging, ik kwam ze altijd tegen. De Joggende mens.  Vaak alleen, soms in gezelschap van een hond, af en toe in klein groepje. Ik vroeg me af wat ze bezielden. Weer of geen weer, gelopen werd er; "ze lijken wel gek", zei ik tegen mezelf. Maar ik raakte er aan gewend. Ik begreep inmiddels dat er wel een verschil gemaakt moet worden tussen joggen en hardlopen; joggen komt meer overeen met sjokken en hardlopen met buiten adem raken. Er kwam mij ter ore dat er zo'n 4 miljoen Nederlanders aan hardlopen doen. Vanaf dat moment keek ik met andere ogen naar dat zooitje ongeregeld dat zich te pas en te onpas aan het uitsloven was. Ik begon erover na te denken: 4 miljoen Nederlanders! Dan moet het toch wel iets hebben, dat hardlopen. En als ik zie wie er allemaal lopen, dan moet ik dat toch ook kunnen. Dus.........

Het is schemerig als ik mij in een oud trainingspak en een paar afgetrapte gymschoenen een beetje schuchter aan een eerste loop waag. Tsjonge, dat valt niet mee. Binnen de korste keren hijg ik als een oud molenpaard en doen mijn bovenbenen zeer. Omkeren en weer naar huis gaan? Nee, dat is geen optie. Ik heb tenslotte met veel bombarie aangekondigd dat het gaat gebeuren. Mijn gezinsgenoten hebben geprobeerd me op andere gedachten te brengen. "Wat moet jij nou met hardlopen? Je zit altijd in de auto, je bent nauwelijks in het weekend in beweging te krijgen! En nu dit? Ongelofelijk!!" Maar ik toonde geen enkel teken van zwakte. "Ik ga hardlopen". Ze hebben de gek met me aan
gestoken. "Ze hebben ze voor minder achter slot en grendel gezet". En......."kijk nou maar uit, straks een blesssure en dan is het gejammer niet van de lucht". Ik moest dus wel door. Dan maar een stukje wandelen. Als de ademhaling weer beheersbaar is geworden, zet ik de pas er weer in. Maar het blijft tegen vallen. Ik zweet als de pest, mijn benen doen pijn en naar schatting kan ik niet langer lopen dan een halve minuut. Maar ik houd vol, wissel het lopen af met wandelen. Gelukkig kom ik geen bekenden tegen. Na een half uurtje besluit ik weer naar huis te gaan. Daar word ik met de nodige hoongelach ontvangen. Als ik in de spiegel kijk, kan ik me dat ook wel voorstellen. Ik zie er ook niet uit. Een rode kop, haar in de war en plakkerig van het zweet. "Het ging goed", loog ik. "Morgen ga ik weer".

Maar als ik de volgende morgen mijn bed uit kom, heb ik de nodige twijfels. Ik heb een paar stijve benen en mijn rug doet zeer. In de loop van de dag verdwijnen de pijntjes en de stijfheid. Maar ik ga niet lopen. 's Avonds begint het te knagen. Mijn huisgenoten doen ook een duit in het zakje. "Je zou toch vandaag lopen, heb je er nou al genoeg van?" Er volgen nog wat van die bemoedigende opmerkingen. Ik neem een kloek besluit, neen niet vandaag, maar morgen.

Zo sukkel ik week in  week uit in de duisternis door de straten. Toch kan ik niet zeggen dat ik vooruit ga. Het blijft lopen en wandelen en de tijdsduur van lopen is nauwelijks langer dan in het begin, terwijl het wandelen steeds beter en langduriger gaat.

Dan verneem ik via, via iets over Start to Run. Het kwartje valt bij mij; ik meld me aan. En, toevallig, een weekje later kan ik los. Het eerste wat me opvalt is dat mijn outfit niet overeenkomt met de meesten van de andere starters. Maar dat mag de pret niet drukken.

Inmiddels zijn we een paar weken en een nieuwe, moderne, outfit verder. Ik boek progressie! Ik loop nu iedere zaterdagmorgen bij Start to Run. Dat is in de gezellig en stimulerend. We lachen om elkaars inspanningen, om de blije gezichten als we weer wat langer kunnen lopen, we slaan elkaar op schouder als er een buitensporige prestatie is geleverd en we steunen elkaar als het even wat minder gaat. De meesten van ons lopen nu ook voor zich op een andere dag in de week. Ik merk dat het steeds makkelijker gaat, dat er minder pijn is dat ik sneller herstel en dat mijn conditie verbetert. Zo kijk ik al weer uit naar de volgende zaterdag. Ik ben nu al benieuwd naar de afsluitende test over een paar weken.

En mijn achterban thuis? Die houden zich stil. Niet dat ze nu vol bewondering mijn trainingsarbeid volgen. Neen, dat kan ik niet zeggen, maar de schampere opmerkingen blijven weg. Wacht maar tot ik mijn eerste 5 kilometer in een persoonlijk record loop!!

meeloper.

vrijdag 7 oktober 2011

ViZiPRO RUN 2011

Halverwege september kreeg ik een mailtje van Running Center Leeuwarden met de uitnodiging om mee te doen aan de ViZiPRO RUN op 1 oktober. Je moest je daarvoor wel inschrijven in de winkel an als je dan bij de eerste 350 inschrijvers was dan krijg je een oranje ViZiPRO loopshirtje van Saucony. Deze funrun start om 17:00 uur bij de winkel van Running Center Leeuwarden, daarna een rondje over de Nieuwestad en langs het gemeentekantoor, via de Oldehove naar de Prinsentuin. Hier mocht jezelf weten hoeveel rondjes, van ca 1.2km, je wilde lopen dit met een maximum aan tijd van 45 .Het was een prachtig gezicht allemaal hardlopers die in het oranje waren gestoken die langs de gracht en door de Prinsentuin liepen.

Samen met Tialda heb ik het eerste stuk gelopen en na een tijdje ging ik alleen verder en heb zo een aantal rondjes gelopen. Ook Tialda heeft een paar rondjes gelopen. Erg leuke om eens samen met je dochter te lopen. In totaal deden er ongeveer 300 mensen mee. Sommige hiervan hadden 's morgens al getraind of mee gedaan aan de Kubaarder hurdrindei.

Als speaker was Jan Kooistra aanwezig van SV Friesland, hij had met een aantal andere vrijwilligers gezorgd voor water en sponzen om voor wat afkoeling te zorgen. Klasse,  deze mensen die met zoveel enthousiasme de loopsport promoten en mee organiseren. Ook het team van Running Center Leeuwarden was aanwezig om eea in goede banen te leiden. Als je was gestopt kreeg je een flesje sportdrank en er werd als laatste nog een verloting gehouden met Suacony artikelen.

De olympier.

Kubaarder hurdrindei

Kubaarder hurdrindei, zaterdag 1 oktober 2011.
14.5 km, Pieter Klasen; 1:22:05

donderdag 6 oktober 2011

Appelsap als sportdrank

Appelsap is echt een heel goede sportdrank(troebele variant). Ja gewoon, simpel doodnormaal, alledaags appelsap. In de kroeg wil je er neet mee gezien worden misschien, maar je spieren dompelen zich er maar al te graag in onder.

Appelsap heeft namenlijk een behoorlijk lage glycemische index(GI). Dat is de snelheid waarmee- in dit geval traagheid-koolhydraten door de darm worden opgenomen en in het bloed terechtkomen.
Amerikaans onderzoek waarbij atleten appelsap dan wel sportdrank kregen toegediend toonde dat onomstotelijk aan. De groep appelsapdrinkers vonden eenzelfde hoeveelheid traingsarbeid makkelijker uit te voeren dan zij die een sportdrankje consumeerden. Bovendien had hij de eerste groep een gemiddeld lagere hartslag. Die lage GI zorgt voor een kleine insuline-aanmaak. Insuline verlaagt de bloedsuikerspiegel en vertraagt ook de verbranding van vet. Vooral op de langere afstand is het belangrijk ook vet te verbranden. Is appelsap dan ook nog eens het ideale sportdrankje?
(Runnersworld)

zaterdag 1 oktober 2011

Schaduw

De Berenloop werpt zijn schaduw vooruit. Dat is althans goed te merken. De Millenniumloop is al weer vergeten. Het gaat bijna nergens anders over dan over die Berenloop op de dinsdagavond tijdens de training. Wat een impact heeft die(halve) marathon op Terschelling. Niet dat een van ons van plan is om de hele marathon te lijf te gaan. Nee wij houden het bij de halve. En laten we eerlijk zijn, voor de meesten onder ons is dat geen peulenschil. Geen wonder ook dat er links en rechts geïnformeerd wordt naar elkaars trainingsarbeid.

Zo was er het er het vorig weekend de Jouster Merkeloop. Een goede gelegenheid om de eigen conditie eens uit te testen, tenslotte moeten er toch maar even 16km worden bedwongen. Baukje, Durk, Catrien en Hindrik melden zich 's morgens aan de start. Over een ding waren ze het eens. Om de halve marathon te lopen moet er toch nog wel wat trainingsarbeid verricht worden. Hindrik trekt op de dinsdagavond maar meteen van leer, tenslotte maakte hij geen ontevreden indruk over zijn eigen inspanning op de Merkeloop. Hij sluit zich, niet eens schoorvoetend, aan bij de groep die onder leiding van Arjen de langste afstand zal afleggen. Dat men binnen deze groep niet graag voor elkaar onder wil doen, was hij blijkbaar vergeten. Als het eerste traject voortvarend is volbracht, is Hindrik in geen velden of wegen meer te bekennen. Verstandig als hij is, heeft hij eieren voor zijn geld gekozen en zich neergelegd bij het onvermijdelijke; er is altijd een weg terug. Niet zonder een gezonde dosis leedvermaak wordt hij ontvangen in de ''bezemwagen''. Zo gaat dat!!
Maar waarom is men zo vol van de Berenloop? Omdat er zoveel deelnemers zijn, omdat het een loop is op een van de mooiste waddeneilanden, omdat het één groot feest is met veel muziek, omdat er zoveel enthousiast publiek op de been is, omdat de beer in verschillende gedaantes de mascotte is, omdat het merendeel van de deelnemers een paar dagen op het eiland verblijft, omdat het parcours zo mooi , leuk en zwaar is, omdat je van te voren niet weet of je over een hard strand loopt, omdat je op het strand meestal tegen de wind in loopt, omdat, als je ervan af komt een steile strandopgang voor de kiezen krijgt, omdat na die steile klim er nog een volgt, omdat je denkt dat je het dan hebt gehad, maar je krijgt nog een gemeen stuk vals plat, omdat, als de finish eindelijk in zicht is de rode loper voor je is uitgelegd, omdat er's zondags avonds bij Hessel zo'n gezellige sfeer en gratis champagne is. Kortom, omdat het een unieke loop is.

Maar bovenal zegt "men" dat het eeen van de zwaarste loopevenementen is. Dat boezemt ontzag in.
Vooral bij diegenen die hem voor het eerst gaan lopen. Zij vragen zich in alle gemoedsrust af of ze er wel goed aan hebben gedaan zich in te schrijven. Want "men" legt zo graag de nadruk op dat zwaar. Maar wat is zwaar? Zeker, fysiek komt het er op aan. Ook psychisch is het een niet te onderschatten afstand. Vooral het strand ruim over de helft van het parcours houdt menigeen vanaf de start bezig. Het is ook zwaar omdat je het gevoel hebt dat je een prestatie neer moet zetten. Maar wees eens nuchter. Wie zegt dat je een snelle tijd neer moet zetten., wie eist van jou dat je binnen de twee uren moet finishen, dat je sneller moet zijn dan........? Niemand toch? Je bent hopelijk, niet vergeten dat je voor je plezier loopt. Nou, die dat dan ook! Bereid je voor op je eigen manier. Kijk en luister niet te veel naar een ander. Laat die "stoere" verhalen maar aan je voorbij gaan . Geniet van de unieke omgeving, van de sfeer, van het strand, kijk goet om je heen, trek het je niet aan als je voorbij gelopen wordt, verbaas je over wat er zoal op de verschillende shirtjes te lezen valt, geniet ervan als je over de rode loper uiteindelijk over de finish gaat. Plezier in het lopen, dat is het voornaamste!

Meeloper


Het is een loop die gezg inboezemt, dat is zeker.