Het is me goed bevallen die Sinterklaasloop vorig jaar in Bolsward. Dit jaar kan ik geen enkele reden bedenken om niet opnieuw deel te nemen. Het is een mooie afstand, zo’n 7,5 kilometer in het donker, om met elkaar leuk en veilig te lopen daar in Bolsward. Inschrijven is mogelijk vanaf 18.00 uur. Dat is lang niet voor iedereen een geschikt tijdstip. Het loopt storm (met krap 300 deelnemers) zo rond kwart voor zeven. Toch kan iedereen kan zich “op tijd” inschrijven, dankzij de flexibele organisatie. Het is ruim na zevenen als Sinterklaas in hoogst eigen persoon het startschot lost. Loopgroep Sneek is goed vertegenwoordigd. Reflecterende kleding is verplicht.
Startschot door Sinterklaas
Het weer is goed; weinig wind, een frisse temperatuur en geen neerslag. Voor ons als lopers is het goed uitkijken. Onvoorstelbaar hoeveel obstakels je tegen kunt komen op straat. Een paaltje hier, een stoeprandje daar, wat tegels die wel heel erg ongelijk liggen, dan weer een vergeten container of een laag hekje ter afscheiding. Je verzint het niet, het staat of ligt er allemaal. Het motto is dan ook: “zorg ervoor zonder kleerscheuren de eindstreep te halen en de tijd doet er minder toe”. Zo gezegd, zo gedaan.
De maan schijnt door de bomen en we lopen de sterren van de hemel. De route brengt ons voornamelijk langs de buitenkant van Bolsward. Lange rechte einden ontbreken en hier en daar een bruggetje voor het hoogte verschil. Er staan onderweg voldoende begeleiders om ons op tijd te waarschuwen voor een “oneffenheid” in de route en om het gemotoriseerde verkeer op afstand te houden. Hulde voor de organisatie. Sint en zwarte Piet staan ons op te wachten bij de finish. De gelopen tijd wordt afgeroepen en is er ook nog wat te drinken.
Als je dan nog even het blauwe papiertje voorziet van je naam en de gelopen tijd dan kun je met een voldaan gevoel en een roomboter banket letter huiswaarts gaan.
De gelopen tijden zijn terug te vinden op de website van Lange afstandlopers Bolsward (www.labbolsward.nl)
Zoals de meesten van jullie misschien wel weten werk ik al
enige tijd met Herbalife producten.
Met Herbalife kun je aankomen, afslanken, meer energie
krijgen en fitter worden. Daarnaast kun je herbalife ook heel goed gebruiken
als sportvoeding.
Herbalife bestaat al 30 jaar, maar sinds kort is er een hele
nieuwe sportvoedingslijn ontwikkeld. De herbalife 24 producten.Voor info kijk eens opwww.herbalife24.nl.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in sportvoeding en wat
voeding voor je lijf kan betekenen als je sport, is er nu een informatie avond,
volgende week woensdag 30 november om 20.00 uur in HotelAmicitia Sneek. De avond is geheel
vrijblijvend.
Als je wilt komen stuur dan even een mailtje naar nsbc@planet.nlof stuur een sms naar
06-10275904.
Ik zou het leuk vinden als ik een aantal van jullie mag
ontvangen!
Elk jaar gaat er een flinke groep hardlopers van Loopgroep Sneek naar de Sinterklaasloop in Bolsward. Dit jaar wordt de Sinterklaasloop gehouden op maandag 28 november. Inschrijven vanaf 18.00 in Sporthal Middelzee. De laatste jaren is deze loop enorm populair geworden er er verschijnen ieder jaar weer meer lopers aan de start, ruim 220 deelnemers over een afstand van 7,5km.
Een reflecterend vest of verlichting is verplicht! Er is geen wedstrijdreglement verbonden aan deze loop en iedere deelnemer ontvangt uit handen van Sinterklaas zelf een smakelijke herinnering. Er is kleed en douche gelegenheid in de sporthal. Start 19:00 uur bij sporthal De Middelzee. Inschrijfgeld: 4,- euro.
In het prachtige Gaasterland werd afgelopen zaterdag 12 november de Marderhoekloop gelopen.
Aan de start stonden drie leden van Loopgroep Sneek.
Uitslagen: 16.1 Peter Yntema 1.23:17
10.3 Durk Brouwer 58:56
4,8 Jeltsje Hoeksma 27:10
Leeuwarden, Groene Ster.
1e Runningcenter Cross
10.0 Tom Mollinga 51:10
Als het even kan ga ik graag op mijn "vrije,, zondag even naar een hardloopwedstrijd in de omgeving kijken. Zo ook afgelopen zondag? Een aantal lopers van onze loopgroepen stonden aan de start, dus het is snel alweer een en al gezelligheid. Er was een loper van Loopgroep Sneek aanwezig! Deze was wel erg ver uit de buurt! Duidelijk was dat tijdens de Berenloop een loper een grote indruk op de rest heeft gemaakt!
Je kunt je hoofd laten hangen en je gewonnen geven? Maar deze hardloper van Loopgroep Sneek heeft hele andere snode plannen. Zoete wraak? Duidelijk is het wel dat hij een plan heeft uitgestippeld en zal toeslaan als de tijd daar rijp voor is! Zoals afgesproken doe ik over plaats, eindclassering en tijd geen nadere mededelingen. Ik wacht met plezier op de eerstvolgende clash?
De schaduw waar onze meeloper een tijdje terug over schreef klopte precies bij mijn gevoelens over de Berenloop. Twijfelend en ontwetend wat me te wachten stond ging ik van start. "Rustig aan"zei Karin nog vlak voor de start. "Bist der klear foar oude" vroeg Arjen. Onderweg genietend van de sfeer en omgeving kwam ik op het strand waar het zwaar lopen was. Tot dat moment ging het best wel lekker, zat redelijk op mijn tempo en pakte de verzorging waar dat mogelijk was. Na 16 kilometer ging het licht uit en moest ik even wandelen, even later ging het weer en kwam ik aan in West Terschelling. Ella en Arjen moedigden nog even aan en vingen mij op na de finish. Een prachtig weekend en een ervaring rijker kijk ik nu alweer uit naar 4 november 2012, de 16e Berenloop. Als het licht dan niet weer uit gaat zit er meer in dan dit jaar.
Wat bezielt een mens om een week na zo'n inspanning alweer mee te doen aan een wedstrijd? Verslaving, verdwazing, ik weet het niet, maar leuk is het hardlopen wel, misschien dat dat het is.
Op 12 november reed ik 's morgens naar Oudemirdum om daar de 10.3 km mee te lopen van de Marderhoekloop. Bij de inschijving wat ervaringen uitwisselen onder het genot van een kop koffie met andere lopers, zo heeft een ieder zijn eigen beleving, prachtig. Een mooie route door de bossen van de Bremer Wildernis en Nieuw Amerika. Ik kon goed mijn eigen tempo houden en hier en daar aan pikken bij andere lopers. Op het laatst nog even een heuveltje op de Beukenlaan, linksaf en een sprint naar de finish. Op 58.56 ging ik over de streep en pakte een bekertje boillon en liep nog eventjes uit. De verzorging was onderweg en na de finish weer uitstekend geregeld door Jan cs. van SV Friesland.
Een uniek parcours en dat is het. Het is de sfeer rondom en de afwisseling in het parcours van de halve en de hele marathon. Er wordt gelopen over asfalt, over schelpenpaden en over het strand. Het strand onberekenbaar hard en zacht en de wind heeft er vrij spel, iedere loper heeft er ontzag voor. En dan die gemene klim, wanneer je het strand verlaat, daar bij paal 8. Voor de toeschouwers een prachtige plek om de lopers te zien lijden. Daarna nog een kuitenbreker om de duinen te verlaten en vervolgens het vals plat op de Longway. Eenmaal in West aangekomen word je door de muziek en door de aanmoediging van het publiek naar de eindstreep gedragen. En als de finish in zicht is, loop je de laatste 75 meter over de rode loper en vergeet je alle ontberingen. Het is al met al een geweldige ambiance voor deelnemers en supporters.
Terschelling vanaf de Stortemelk
De hele marathon werd winnend afgesloten in 2.32:50, de halve in 1.10:35. Mooie tijden, maar voor recreanten niet binnen handbereik. Toch gaat het niet alleen om een wedstrijd met een winnaar, dat kan er tenslotte maar een zijn. Er zijn ook zo'n 3300 recreatieve lopers, waaronder een 15 tal vanuit Loopgroep Sneek voor de halve marathon. Hoewel het recreatieve aspect en het loopplezier overheerst, is men ook niet vies van het competitie element. Je houdt elkaar onderweg, het eigen en andermans tempo goed in de gaten. Dat je door een voor jou onbekende wordt voorbij gelopen is tot daar aan toe. Het wordt pas erg als een van jouw groep de euvele moed heeft je zijn hakken te laten zien. Natuurlijk, Erik is voor ons een buiten categorie. Zijn trainingsarbeid in een select groepje heeft in deze Berenloop zij vruchten afgeworpen, resulterend in een duidelijk persoonlijk record van 1.24:12. Maar de rest ontloopt elkaar niet zoveel. Of toch? Sytze Hillbrand heeft bewondering afgedwongen met een tijd van 1.43:08 Ook nog acceptabel dat-ie ons er uitloopt. En vergeet Tom Mollinga niet met een persoonlijk record van 1.46:36. Maar de rest............ die heeft ook laten zien dat zij het beste uit zichzelf hebben gehaald. En als de verhalen mag geloven, waarom ook niet, heeft iedereen met veel plezier gelopen en genoten, een inzinking gehad en is er ook weer bovenop gekomen. Er zijn persoonlijk records gesneuveld en voor hen die voor het eerst hebben meegedaan is heet een onvergetelijke ervaring geworden.
Druk gepraat
Een paar minuten voor de start is het, zoals bij al die "grote"evenementen, een druk gepraat en wat geschuifel, een laatste goede raad wordt uitgedeeld en meetinstrumenten worden in de gaten gehouden. Als het startschot is gevallen zet de meute zich in beweging. Een elleboogje hier en een duwtje daar, het mag de pret niet drukken, tenslotte zoekt iedereen zijn/haar plek. Langs de Brandaris en dan links af naar de buitenkant van het dorp richting haven. Het vals plat is een peulenschil zo aan het begin. Dan langs het wad en een blik werpen over het Groene Strand en plotseling is er ruimte om te gaan. Even later rechts de jachthaven, en dan links boven de Zeevaartschool en dan verlaat je de wadkant. De klim bij Stayokay verloopt niet voor iedereen even gemakkelijk, dat belooft een zware dag te worden. Daarna het vlakke stuk naar Midsland. Je loopt heus niet alleen, maar je collegae vanuit de Loopgroep zijn in geen velden of wegen meer te bekennen. Je worstelt met je gedachten; "lopen ze voor me, lopen ze achter me?" Je weet het niet en een paar minuten lang graaf je in je geheugen. "Waar stonden ze bij de start, heb ik ze gezien toen ze mij voorbij liepen, of ben ik ze soms voorbij gelopen?" het is even om gek van te worden. Maar dan herpak je je zelf, want lopen is het motto en je ziet wel hoe het eindigt. En dat is maar het beste ook. Want je loopt mee in de Berenloop, dat unieke loopevenement. In de dorpsstraat van Midsland is het gezellig; publiek en muziek, op de terrassen zitten ze al aan het bier. Gelukkig, voor je het weet ben je het dorp uit op weg naar Formerum. En ook daar veel toeschouwers, versierde huizen en muziek. Je nadert het tien kilometerpunt; je kijkt voor de zoveelste keer op je "horloge". Je stelt tevreden vast dat het wel aardig gaat.Even later in noordelijke richting ."Gaan we nu naar het strand? Neen, zover is het nog niet. Eerst nog naar Midsland aan Zee. Weet jij of het strand hard of zacht is? Geen idee! Dat zie je vanzelf wel", hoor ik naast mij. De karavaan gaat voort. Af en toe duikt iemand de berm in om wat overbodige ballast kwijt te raken. Bij de verzorgingspost stopt een enkeling om wat te drinken. Anderen grijpen al lopend een beker of een spons en proberen wat vocht binnen te krijgen. Hier en daar wordt wat gas terug genomen. Is het angst of spaart men de krachten voor het strand? Bij de strandovergang staan veel toeschouwers. Eerst wat omhoog om daarna "af te dalen"in het rulle zand naar het strand. Velen zij je voor gegaan; het pad is geëffend, denk je even. Maar niets is minder waar. De wind is ons gunstig gezind, schuin achter en dat is maar goed ook, want het loopt zwaar. Het is een voortdurend zoeken naar een stevige ondergrond.
Durk
De klim naar het strandhotel nadert; je voelt opluchting. Zo direct verlaat je het strand. Aan de voet van de duin zakt je tempo. "Kleine pasjes", dat was het advies van Arjen. Je was het even vergeten. Maar het werkt. Om je heen strompelt een enkeling omhoog. Je kijkt strak naar de grond en je hoort het publiek nauwelijks. Dan kom je op het verharde gedeelte. Een zucht van verlichting kun je niet slaken, want het gaat het gaat nog steeds omhoog. Boven op de top zie je de rest van het parcours voor je. Nog steeds geen opluchting. Eerst naar beneden en dan weer omhoog. Hoe verzinnen ze het. De tweede klim is minstens zo zwaar, maar even later is het achter de rug en maak je je op voor de laatste kilometers. De wereld om je heen ziet er weer aangenaam uit . Je volgt het fietspad en als vanzelf kom je op de Longway. Daar wordt je met de neus op de feiten gedrukt. Wat gaat het moeizaam. En dan weet je het weer: VALS PLAT. Als je niet oppast sloopt het je. Je hoort gesteun en gekreun. Je stelt met genoegen vast dat er meer zijn die het wat moeilijk hebben. Aan alles komt een eind, zo ook aan deze martelgang. Je passeert een enkeling, je haakt aan bij een groepje. Hier en daar wat publiek. Een enkele aanmoediging hoor je, maar het dringt niet meer tot je door. Dan is het dorp daar. Good old Jan Kooistra verwelkomt je. Onvermoeibaar spreekt hij je moed in voor de laatste kilometer. Bedankt Jan! Je denkt, je hoopt dat je rechtdoor gaat naar de finish. Maar niets is minder waar. Je moet linksaf. Weer langs de haven. De vermoeidheid heeft je in de greep. Je kijkt strak voor je uit. Je volgt het parcours naar rechts, je zucht, weer een klein klimmetje, een scherpe bocht naar links, direct naar rechts. Wat een smal straatje denk je nog en dan nog een scherpe bocht naar rechts..........De rode loper, aan beide zijden hekken om het parcours vrij te houden. Muziek, vanuit een luidspreker hoor je dat er weer iemand is gefinisht. Je kan een lach niet onderdrukken. Je hebt het gehaald. Een zucht van verlichting. Je bent natuurlijk tevreden met je tijd. Het was weer geweldig.
Judith
En dan die afsluiting, 's avonds bij Hessel. Wat een sfeer, wat een champagne, wat een meezingers. Vermoeidheid telt blijkbaar niet. Je heft het glas en brengt een toost uit op een prachtige loopevenement, op een leuk weekend en op Arjen die met zijn trainingssessies jou heeft klaar gestoomd om weer een persoonlijk record te lopen. Het is toch leuk en succesvol lopen samen met Loopgroep Sneek op Terschelling!
Meeloper.
Uitslagen:
21 kilometer Breakfastrun 5 kilometer
1.24:12 Erik Bouma PR 23:56
1.43:08 Sytze Hillbrand Boschma PR 23:56
1.46:36 Tom Mollinga PR -
1.49:21 Frank Klasen PR 25.23
1.53:41 Pieter Klasen PR 24.18
1.54:28 Pietie Visser debuut -
1.56:11 Tineke Algra PR 26.32
2.01:34 Minne Wiersma PR -
2.03:07 Hindrik Drenth PR -
2.03:28 Margreet van de Meer 26.32
2.05:46 Onno Thooft -
2.07:42 Ernest Dik debuut -
2.26:13 Durk Brouwer debuut -
2.45:49 Judith Goudswaard debuut -
- Jelte van Berg 26.32
- Doutzen Ouderkerken 31.41
- Ella van der Feer 33.14
Nawoord:
Graag willen Karin en ik alle deelnemers van Loopgroep Sneek, supporters, onze gasten uit Brabant, die dit weekend tot een groot succes hebben gemaakt bedanken voor hun inzet en passie. En volgend jaar staan we natuurlijk met nog meer deelnemers van Loopgroep Sneek aan de start van de 16e Berenloop!
16e Marderhoekloop 12 november in Oudemirdum Gaasterland.
Traditioneel is er een week na de Berenloop op de Terschelling de Marderhoekloop in Oudemirdum Gaasterland. De trimloop wordt georganiseert door SV Friesland.
Een prachtige loop met parkoersen door de Gaasterlandse bossen o.a. de Bremer Wildernis en Nieuw Amerika.
De start van deze Marderhoekloop is om 11.00 nabij dorpshuis It Klif, Hegewei 16. De hardlopers kunnen kiezen uit 4.8 - 10.3 - 16.1 km
Vanwege het in aanbouw zijnde Dorpshuis It Klif is er geen douchegelegeheid, een kleedgelegenheid is wel aanwezig.
Een druk weekeinde, naast de Berenloop op Terschelling werd afgelopen zondag 6 november ook weer de eerste Winterloop gelopen. Een zevental hardlopers van Loopgroep Sneek stonden aan de start.
Daar stond-ie dan op de pier in Holwerd in een mistroostig weer te wachten tot hij zijn kudde bijeen had. Druk groetend en namen afstrepend. November kunstmaand op Ameland is deze dag niet besteed aan deze groep. De sportieve uitrusting van de deelnemers in aanmerking genomen is dat ook niet verwonderlijk. Alhoewel er een prachtige kunstroute over het eiland is uitgezet die op zich de moeite van een trainingsloop waard zou kunnen zijn. De stemming zit er goed met de kunst van het lopen als onderwerp. Het loopt al tegen half 10 als Arjen iedereen richting boot dirigeert. Gedwee lopen we achter elkaar aan. Zonder kaartje de controle passeren kost geen moeite. Neen, dat laten we over aan degene die tellend probeert te controleren of er niet gefraudeerd wordt. De wanhoop van de
controleur loopt gaande weg op. Het is ook onbegonnen werk een groep enthousiaste hardlopers een voor een te tellen. Op de boot is het druk en de reis verloopt voorspoedig. Op het eiland aangekomen gaat bijna iedereen lopend naar de sporthal in Nes. Een enkeling heeft voor vijf euro een fiets "besproken"; uit voorzorg! Want, na afloop, als het pas echt gezellig wordt op het terras in Nes en wanneer iedereen zijn/haar prestatie van die dag wil toelichten, dan wil men het vertrek zo lang mogelijk uitstellen. Een fiets biedt uitkomst om het geplande tijdstip de boot te halen. Maar zover is het nog niet.
Sport Promotie Ameland is verantwoordelijk voor de organisatie. En dat loopt gesmeerd. Als om een uur of elf iedereen klaar is om de uitdaging aan te gaan en het openingswoord door organisator Casper van de Kamp wordt uitgesproken, de indeling in afstanden gekoppeld wordt aan een of meer trainers, dan kan gaan beginnen, waarvoor iedereen eigenlijk is gekomen: hardlopen. De keuze voor
15, 12, 8 of 4 kilometer is niet door iedereen gemaakt. Het gemak dient de mens denken we er een paar. Het is aardig weer, de omgeving is mooi, de winkels zijn uitnodigend, de terrassen lonken, dus hoe eerder ik dat lopen achter de rug heb hoe liever het mij is. Of is het angst voor een uitdaging van een kilometer verder dan ooit. Dat blijft altijd een raadsel. Toch is er maar weinig voor nodig om iemand over de streep te halen. Het argument: "je doet toch niet al die moeite om hier te gaan lopen en dan ook nog maar......... kilometer. Volgens mij kan je veel meer", is genoeg. Dit is de kans: meer
kilometers maken dan ooit.
De 15 km groep is inmiddels met een paar trainers op weg gegaan; daarachter de 8 en even later de 12, gevolgd door de groep van 4 kilometer. Het loopt als een speer. Een geweldige omgeving, onbekend en dat is juist zo uitdagend. Je weet niet wat je te wachten staat. Dus...... je gaat ervoor. Even inlopen, nog wat oefeningen en dan eindelijk.
Een boog die gespannen staat, maakt onbekende krachten los. Het tempo ligt hoog, het kost moeite in het begin. Duin op duin af, een korte draai naar links, een naar rechts, plots weer omhoog, goed opletten voor de grote kuilen, takken, boomstronken en andere oneffenheden. Je weet niet naar je bent, je richtingsgevoel laat je in de steek, maar de richtingsbordjes kun je niet missen. Voor je het weet, ben je in het open duingebied op weg naar het strand. De afdaling gaat vlot, maar dan........
Gelukkig, het blijkt afgaand water. Een grote strook gehard zand maakt het lopen niet onaangenaam. Dat is een meevaller. Een lang compact lint lopers is een mooi gezicht voor een enkele wandelaar, maar dat houdt je niet bezig. Jij bent bezig met jezelf. Even later de strandovergang voor de 4 kilometer. Er buigen wat lopers af dan de afslag voor de 8 kilometer. De onderlinge verschillen in tempo zijn goed merkbaar. Dat vertaalt zich in steeds grotere afstanden tussen de (groepjes) lopers. De 12 buigt af en weer een eind verder de 15. Bij het verlaten van het strand is iedereen blij als de klim door het mulle zand achter de rug is, want het is toch zwaar dat lopen over het strand. Op weg, terug naar Nes, is het ook al geen rozengeur en maneschijn. Ook hier gaat het op en af, maar het geharde schelpenpad is een groot voordeel. Dan weer het bos; drassig hier en daar en vol kuilen en gaten. De vermoeidheid telt, maar dan plots is het eind in zicht.
Eenmaal bij de sporthal aangekomen komen de verhalen. Hoe zwaar het wel of niet was, hoe mooi het was op het strand, dat je daar tegen op gezien had, maar dat het toch hel erg mee viel, dat je nog wel wat sneller gekund had, dat je kapot gezeten had, maar je hebt het volbracht.
De cooling down brengt rust; tevredenheid overheerst, Je maakt nog een praatje met een van de trainers/begeleiders en je vertelt vooral dat het leuk was. Dat je heerlijk gelopen en genoten hebt. De
trainers worden bedankt voor de uitmuntende begeleiding, voor de opbeurende woorden op de moeilijk momenten en voor het fungeren als bezemwagen.
Douchen, gelukkig, het water is nog warm. de pasta maaltijd staat al klaar. Het ruikt en het smaakt nog beter. De verloting levert voor de meesten niets op. Maart dat deert niet. Dan........ vooruit nog
even het dorp in. Daar op het terras is het gezellig. Een goed gesprek, een lekker kop koffie met gebak en/of een goed glas is de bekroning op een prachtige dag en iedereen zijns weegs. Sport Promotie Ameland bedankt en tot volgend jaar.
Afgelopen zaterdag 29 oktober heeft Erik Bouma zijn eerste wedstrijd gewonnen. Heel bescheiden meldde hij dat hij had gewonnen omdat er geen snelle lopers op de 12 km aan de start stonden! De topper van Loopgroep Sneek werd eerste in een tijd van 46:35. Erik gefeliciteerd.
